Decyzja o opracowaniu i użyciu indywidualnych rozwiązań wiąże się zawsze z koniecznością spełnienia pewnych warunków, dokonania wielu uzgodnień i konsultacji, wpływających na czas i koszt realizacji oraz  z przyjęciem pełnej odpowiedzialności za efekt tych prac zarówno w zakresie estetycznym, jak i funkcjonalnym.

Indywidualny wyraz architektury

Projektowanie obiektu o skali kilkudziesięciu tysięcy metrów kwadratowych, którego inwestor chce zbudować obiekt nowoczesny, funkcjonalny, a jednocześnie prestiżowy, to sytuacja idealna do zaproponowania indywidualnego systemu fasadowego. Opracowanie i wytworzenie takich jednostkowych rozwiązań jest związane z kosztami uruchomień wielu profili i elementów, które muszą być uwzględnione w budżecie inwestycji. Przykładami takiego podejścia są takie budowle jak: Pomorski Park Naukowo-Technologiczny w Gdyni, Stadion Energa Gdańsk czy lotnisko im. Chopina w Warszawie. Reprezentatywną dla tej grupy konstrukcją może być system MB-SR85 SEMI, opracowany dla obiektu PPNT w Gdyni. To obiekt o zewnętrznym widoku analogicznym do fasad semistrukturalnych lub elementowych. Każda szyba otoczona jest charakterystyczną ramką. Konstrukcję nośną stanowi ruszt słupowo-ryglowy, do którego zamocowane są moduły z profili izolowanych termicznie, pozwalających na stosowanie szerokiej gamy szkła zespolonego lub pojedynczego. Profile słupów, rygli i ram są tak zaprojektowane, że połączone ze sobą tworzą konstrukcję o monolitycznym kształcie.

Osobną kategorię stanowią tu obiekty wysokie, które ze względu na ograniczenia w dostępnych technikach montażu elewacji, wymuszają na projektantach i dostawcach opracowanie systemów fasad elementowych, niewymagających tradycyjnych rusztowań. Fasady tego typu montuje się z gotowych, prefabrykowanych segmentów, które są przywożone na budowę jako kompletne, zeszklone fragmenty elewacji i mocowane do konstrukcji nośnej oraz pomiędzy sobą w prosty sposób. Przykładami obiektów zrealizowanych z użyciem systemów elementowych są m.in. SKY TOWER we Wrocławiu, ALCHEMIA w Gdańsku oraz jedna z najnowszych realizacji z użyciem systemów ALUPROF: budynek 325 Lexington Avenue w Nowym Jorku. Reprezentatywnym przykładem może tu być system MB-SE85 SG, uruchomiony dla budynku SKTY TOWER. Wysokość obiektu (ponad 200 m) oraz założenia projektowe dotyczące wyglądu fasady wymagały opracowania systemu ze szkłem mocowanym za pomocą spoiwa strukturalnego, łatwego w montażu na budowie, a jednocześnie posiadającego wysokie parametry techniczne, szczególnie jeśli chodzi o szczelność i odporność na obciążenie wiatrem. Oprócz przeszkleń stałych funkcjonują w nim także specjalnie opracowane okna wychylne, sterowane elektrycznymi siłownikami.

Nie zawsze trzeba od nowa

Musimy także pamiętać, że duża skala projektu i ambitne założenia przedsięwzięcia nie zawsze są argumentem do tego, żeby tworzyć cały system elewacyjny od początku. Dostępne na rynku elewacyjne systemy słupowo-ryglowe, strukturalne bądź elementowe, można uzupełnić o kilka charakterystycznych elementów, które pozwolą uzyskać niepowtarzalny obraz elewacji, optymalizując jednocześnie koszty realizacji fasady.  Takie podejście do tematu zaowocowało m.in. przy budowie obiektów takich jak: AWATAR (BNP Paribas Fortis) w Krakowie, New City Mokotów w Warszawie, Arkońska Business Park w Gdańsku czy Wioski Olimpijskiej w Londynie. Jedną z ciekawszych konstrukcji z tego zakresu jest rozwiązanie spokrewnione z bardzo popularnym systemem słupowo-ryglowym MB-SR50, wdrożone dla obiektu AWATAR. Dzięki opracowaniu specjalnego słupa możliwe było zastosowanie na jego elewacji ozdobnych elementów ze szkła tzw. „żyletek”, wystających na 60 cm od powierzchni fasady. Elementy szklane są tak zamocowane, aby zapewnić odpowiednią wytrzymałość mechaniczną połączenia oraz prawidłowe termiczne odizolowanie tych szklanych tafli od konstrukcji nośnej.

Aby zrealizować wizję architekta konieczna jest wzorowa współpraca między firmą dostarczającą system fasady a biurem projektów – to zdanie jest podstawową zasadą obowiązującą podczas każdego procesu opracowywania rozwiązania obiektowego. Bieżący kontakt doświadczonego konstruktora, znającego zasady i wymogi, a także ograniczenia technologii systemów elewacyjnych z architektem, który wie jaki efekt wizualny i funkcjonalny chce osiągnąć to podstawa sukcesu. Dzięki temu cały proces, trwający kilka tygodni lub czasem kilka miesięcy można skrócić do niezbędnego minimum.